powiedziałam wiersz

czerwiec jest od /nie/równowagi
od /nie/pokoju

plącze wiąże a potem prostuje
każe gnać uciekać
zwolnić i się zatrzymać
tylko po to żeby zapytać
- dlaczego stoisz?
biegnij!

czerwiec jest prostym początkiem
i trudnym końcem
a później
trudnym początkiem bez końca

jest światłem
miękkim światłem słońc i bladym księżyca
po chwili ciemnością z dudniącym w okno wiatrem
dobija się krzyczy - wpuść!

czerwiec to cisza
ta w której możesz odpłynąć
i ta w której toniesz
bez desek bez brzytw

czerwiec jest
a jakby go nie było

może całe moje życie jest czerwcem?
taki czerwiec życia

jest od /nie/pamiętania