Czasie mój...

Czasie mój, nie biegnij tak szybko,
zwolnij trochę i pozwól mi jeszcze
zachwycić się pięknem przyrody,
srebrną rosą i wiosennym deszczem.

W gonitwie myśli wspominam często
dzieciństwo i młodość na łonie natury,
kiedy zbierałam jesienne liście,
gdy w sadzie uczyłam się do matury.

A teraz życie nam szybko ucieka,
nie mamy czasu rozejrzeć się dookoła,
a świat wyciąga ręce do człowieka
i "Zatrzymaj się na chwilę" - do nas woła.