Zgodnie z nauką

Czasem widząc jeden punkt
Możemy widzieć cały świat,
Rzeki, lodowce, pterodaktyle,
Wiosennych łąk senne chwile,
Stary koc z historycznych łat.
Taka kropka to może świat czyjegoś snu?

Na sentymentalnym stoliku paryskiej ulicy
Wiatr bielą kartki tarmosze.
Gwar codzienności wygładza zmagania.
Dla kropki na kartce to kwestia trwania,
Choć też i przygoda po trosze,
Bo czym byłoby życie bez biczy i zniczy?

Rzeka potrafi tańczyć z czasem układy,
Czasem Wielki Kanion, zroszone wodospady
A my? Wciąż targamy siebie bez wytchnienia.
To pod prąd tłuczemy, to stajemy w cieniach,
Albo w piachu grzęźniemy kamieniem,
Bez pomysłu i ogłady.
To przeszłych nurtów ślady.

Czasem kiedy oglądasz gwiazdy,
Ja też na nie patrzę. Lśnią ich miriady
A wokół nas noc... I księżyc blady.
Czy taki świat jest w kropce każdej?
Łatwiej jest odpowiedzieć na to nikomu,
Niż dziecku trafić do domu.

Quid Quidem