Świetliki

Czasem nie mogę zasnąć
ze zdziwienia nad światem
Tyle samotnych serc
Modli się by kogoś kochać
A mijają się
Jak samotne okręty
W zatłoczonym porcie

W dzień czarny tłum
Ludzi bez celu
Wylewa się na ulice
Marzą by być
Dla kogoś sensem

Nocą patrzą w niebo i myślą
Jesteśmy jak gwiazdy w galaktyce
Tak daleko od siebie
Choć na tej samej, małej łące
Są tylko świetlikami
Zabłąkanymi w ciemności