Czasem czerń jest zbyt blada
Na tle czarnych myśli
Sól zbyt słodka w morzu łez

Jakby dla równowagi
Cukier nie dość słodki
Aksamit za mało delikatny
Do smaku i powabu pocałunku

To samo słońce
Paląc niesie śmierć
A innych pieści dotykiem
Jak matka swe dzieci
Budząc je do wzrostu

Jaki jesteś świecie
Tego nie wie nikt
Każdy ma inne okulary
Balansując między zmysłami

Absolutyzm, relatywizm
Obraz, myśl, słowo
Między nimi człowiek
Taki mały