Menu
Gildia Pióra na Patronite

niewiersz

czasami
czuję się w twoich ramionach
obco
jak trup wśród ludzi żywych
i czuję się
nie na miejscu
jak kwiatek przeniesiony
do innego pokoju
i czasami
twoje dłonie
grzeją mnie tak
zupełnie obco
że bardziej zimno mi
niż ciepło
i czasem nie czuję
odbicia twojej twarzy
na tafli moich źrenic
mimo iż jesteś
kilka milimetrów
od mojej twarzy

4844 wyświetlenia
120 tekstów
43 obserwujących
  • Albert Jarus

    29 October 2012, 20:48

    Nie mogę się przyzwyczaić do Twoich wierszy... Zawsze Cię szukam w prozie...
    Uwielbiam wtapiać się w Twoje słowa... Poją i kołyszą :)
    Dzięuję

  • Sheldonia

    29 October 2012, 20:44

    Dziękuję wszystkim za słowa i za obecność.
    Pozdrawiam:)

  • 29 October 2012, 19:35

    Po prostu - wspaniały. Czytając go, nasunęło mi się tyle momentów, kiedy tak właśnie się czułam. Obco. Tak blisko a tak daleko.
    I jak kwiatek przeniesiony do innego pokoju
    moje ulubione ;)

  • miramija

    29 October 2012, 18:14

    Smutne to gdy choć jesteśmy tak blisko to czuć chłód oddalenia...

  • sprajtka

    29 October 2012, 18:04

    Wiersz to, czy nie wiersz, oto jest pytanie?

  • CzerwonaJakKrew

    29 October 2012, 17:14

    Je
    steś
    moim
    prywatnym
    geniuszem...
    Moim
    prywatnym
    antidotum...
    I odbiciem
    moich myśli...

    Uwielbiam...

    Pozdrawiam,
    Czerwona

  • M44G

    29 October 2012, 17:10

    Ślicznie napisane.

  • katjaa

    29 October 2012, 17:08

    cudownie piszesz... cudownie..