Bohater drugiego planu.
Czarno na białym,
Wpisany w rzeczywistość.
Biały. Sam między słowami.
Wąskimi literami pisany,
Małym drukiem na marginesie.
Wciśnięty pomiędzy linijki.
Czarny. Czytany w całości.
Widziany z daleka,
Podkreślony kreską tuszu,
W pierwszej linijce wiersza o miłości.
Na szarym papierze, szary bohater,
W betonowym świecie nijakich postaci,
Idzie po linijkach, jak kazał mu autor,
Nie widząc, że za nim wyrosła róża…
Czerwona.
Autor
548 wyświetleń
6 tekstów
0 obserwujących
Dodaj odpowiedź 4 April 2013, 20:16
0 Niezwykle urokliwy. Bardzo mi się podoba :) Gra słów mnie przyciąga.
Pozdrawiam :)Odpowiedź