Menu
Gildia Pióra na Patronite

Człowiek ?

Cóż ci po chwale
i oklaskach nieszczerze oddanych
cóż po błysku fleszy
kiedy oczu zamknąć nocą nie możesz
cóż po słowach w pustce serca rzuconych
skoro żebrzesz o każde dziękuję
cóż po darach wypłakanych
gdy idąc chodnikiem oglądasz
się z lękiem gubiąc siebie
cóż po radości na scenie
kiedy sumienie w czterech ścianach
gorzknieje

kim jesteś z rozpuszczonym
włosem na wietrze

skoro człowiek wisi na krzyżu

15 180 wyświetleń
148 tekstów
51 obserwujących
  • belzebub

    20 September 2012, 18:15

    Pycha, jak ślepa uliczka prowadzi na stracenie.

    Piękny wiersz, słabość w nim zwykłego człowieka, który przeciw niebu wielkim być chce.

    Pozdrawiam Grażyno.

  • voyage..

    17 September 2012, 20:00

    I nawet jeśli
    słowem nieczystym uderzyłeś
    i gwoździe przybiłeś do dłoni,
    skrzydła białe moje krwią spłynęły,
    Ty duszę swą w zgubie zatraciłeś,
    ja wierzę w Ciebie
    człowieku..

    Piękny wiersz Efemerydko, zgubiony człek w pysze , kiedy błyszczeć chce za wszelką cene,
    po ludzkich plecach sięgając nieba !

  • anna kowalczyk

    15 September 2012, 23:22

    ...i
    choćbyś
    głos stracił,
    nie przekrzyczysz Nieba
    w pysze swej

    ziemianinie...
    _______________________________

    ...i talent ma dwie twarze...i kieszenie wypełnione gwoździami...