Menu
Gildia Pióra na Patronite

za mną chyba już nic

co wziąć
może w kieszeń żyrandol
kiedy zapadnie ciemność
jak antidotum

a potem
brnąć brnąć w wszystko jedno
jak w drogę niedorzeczną
niepewną

głupio całkiem
ostatnie zdjęcie
na rozpałkę

gdy zimno

gdy inaczej nie można

22 019 wyświetleń
189 tekstów
51 obserwujących
  • Gaia

    30 October 2015, 00:03

    Wiem. Czasem nie trzeba wiele, by zacząć od nowa. A nawet częściej niż czasem.
    :)

  • Gaia

    29 October 2015, 23:48

    oj Magda, chochlik z Ciebie
    :)

  • Gaia

    29 October 2015, 23:39

    nie głupio

    przechodziłam akurat
    oczy jakby cięższe od patrzenia
    ale to tylko jesień
    i czas

    :)

  • Sexoh't

    29 October 2015, 00:03

    Fajny wiersz i nie głupi

  • Naja

    17 October 2015, 23:26

    Można inaczej... Wziąć ze sobą nadzieję i wiarę. Wtedy zrobi się cieplej.
    Droga stanie się prosta i bardziej pewna.
    W tym zakresie pewności przeważnie nie ma.
    Pewne jest to, że po nocy na pewno nastanie dzień, a po życiu niebyt... :-)

  • sentymentalna_

    17 October 2015, 21:59

    Podoba mi się, bardzo...

  • Kamil Borkowski

    17 October 2015, 20:34

    To nie wiara, to pewność. Przecież wiesz, że pięknie piszesz, zawsze po cichu, delikatnie. Za mało takiej poezji, i na tym portalu, i wszędzie indziej. A ja chcę mieć ją na półce, i nie tylko ja. ;) Pozdrawiam, spokojnego wieczoru.

  • luterin

    17 October 2015, 20:26

    Kamil...ech, no bo się tu wzruszę wiarą Twoją, w moich słów składanie...:)

  • Kamil Borkowski

    17 October 2015, 20:21

    Nadal czekam na tomik z Twoją poezją...

  • luterin

    17 October 2015, 20:14

    Z żyrandolami tak już jest :)
    Pozdrawiam.