Wiosną słowa drżą najpiękniej

codziennie każde słowo
rozpisujesz na zaproszenie
by moim jestem znaczyć swoje życie
i z daleka od zgiełku miast
na naszej ławce do przygarnięcia
wypuścić spod powiek wiosnę

niech boskim pięknem
serca w niebie kołysze

i już w przedsieniach
dzielisz się kromką subtelnych słów
by zamknąć usta wczorajszym dniom
z pajęczyn czasu przeganiasz zimę
uwalniasz motyle pragnień
by nie utknęły w marzeniach