Tajemnicza postać

Codziennie Ją widzę zawsze w czerń ubraną
pod płaszczem nocy szukającej schronienia
codziennie ją widzę brudną, zaniedbaną
jakby Jej życie nie miało żadnego znaczenia

Codziennie Ją mija setka różnych osób
lecz nikomu wprost w oczy spojrzeć nie raczy
maskuję spojrzenie pod ciemnem swych włosów
nie chcę by ktoś Ją w tym stanie zobaczył

Jedynie na mnie patrzy ze wzruszeniem
ogromne cierpienie ma w oczy wpisane
jak gdyby o pomoc wołała spojrzeniem
prosząc bym przerwał Jej ciągły lament

Lecz za każdym razem odwracam wzrok od Niej
choć głos bym Jej pomógł słyszę w mych uszach
staję się kolejnym obojętnym przechodniem
gdy o pomoc mnie prosi ma własna dusza