`Co u mnie słychać ?
u mnie źle słychać.
Szum wiatru zagłusza kapiące na pustą,
białą kartkę łzy.
Jest biała, gdyż nią jesteś Ty.
Namalowałam na niej czarne, spalone drzwi,
zamek maja dawno zepsuty,
klucz zagubiony gdzieś w snach twej lubej,
której nie zechcesz już nigdy 'zrozumieć',
która odeszła, jak to marzenie,
hen, daleko,
zostawiając ci w lodówce tylko to co była Ci winna,
twoje klucze i mleko . . .