Ćma

Ćma w cieniu nocy żyła
rozkładając niewidoczne barwne skrzydła
pragnąc ujrzeć wschodzące słońce
w zakurzonej lampce
uskrzydlić wyimagowane szczęscie
wzbić się ponad horyzont

tłamszona iluzja
lustro jej taflą wody łzami ubrana
zatruta wonią czarnej róży
smutnymi barwami stroiła duszę

w owej chwili
wywkitł z letargu nocny motyl
zrzucając sieć pająka
pożegnał przeszłość szczęścia łzą
rozpostarł swe skrzydła i wzbił się do lotu

życie krotką jest chwilą
być może jedną z wielu
ubierzmy się w barwne kolory nie żyjmy w innych cieniu