Zapomniana
Ciężkie czasy u mnie nastały
Moje ramiona Twoich potrzebowały
Lecz Ciebie przy mnie nie było
W samotności me serce ledwo przeżyło
Tylko muzyka mnie nie zostawiła
Lecz z raną w sercu sobie nie poradziła
Moja życiowa szansa zaprzepaszczona
A z Tobą znajomość brutalnie zakończona
I jak zwykle nie wiem jak to się stało
Kolejnej złej duszy serce zaufało
Przyjaźń widocznie nie jest mi dana
Prędzej czy później zastanę zapomniana
20 June 2014, 21:53
Oj, wiec jednak jestem dzieckiem :D nie mam z tym problemu :D
Dziękuję i wzajemnie miłego ;)20 June 2014, 21:38
Jesteśmy ludźmi dorosłymi, potrafimy odróżnić miłość od przyjaźni, mówimy do siebie szczerze bo po co kłamać czy ukrywać prawdę?
Lecz ani nie wiersz ani nie komentarze są miejscem na tłumaczenie zawiłości relacji miedzy ludźmi ;)
Wierszyk jest jaki jest, mówi o czymś lecz czy mówi cała prawdę?
A może jest zwykła fikcją?