wnętrze chcące się uwolnić

Cichy dźwięk słyszę wiec mam nadzieje wielka ,ze znów pojawisz przy mnie sie , znów me , myśli plączą mi bez końca , ale myślę ze dam rade by powiedzieć ci kochanie , ze uczucie ciągle stale , płomień nie zgasł przy zawale ciężko siedzieć jak oddychać w taki sposób by nie zrazić walce ciebie i przekonać tak do siebie , i tak z rana myślę ze jestem sam tam na dnie , i wieczorem wraca chęć czy pojawisz przy mnie sie , czy pokochasz juz na zawsze jak wiecznym tchnieniem , twym spojrzeniem myślę ze udać może sie lecz znów rozsadek podpowiada ze tylko sobie gadam slow bez liku wypowiadam , i gdy przychodzi taka pora by dać spokój ma kochana trzeba żyć tak w tym tkwić , i bez końca siła ta tak miażdżąca czeka we mnie ja w zniszczeniu , zapomnieniu ciągle czekam na ten znak jeden dźwięk , który zmieni to życie dawno stracone lata minione pomogły mi w tobie zobaczyć co robie , życie swe tarce by mówić w rozpaczy , ze tego juz nie ma nie kocham cie wcale , choć myślę ze małe te słowa , pokażą choć trochę co było , na chwile wróciło a ty odrzuciłaś uczucie zabiłaś , serce wyrwałaś pustkę zostawiłaś , nie chce juz tak pisać żyć w tej nie pewności , tak kochana słowa te kończą mnie ale nie wierze juz wcale czy myśląc w zawale tej pracy powiedzieć ci ze to skończyło sie i myśli me poszły gdzieś , gdy widzę cie juz nie zmienia to mnie ,, gdy słyszę dźwięk muzyka dotyka tak czule zamyka me serce juz wiem ze zdołam pokochać , lecz nigdy tak mocno jak ciebie , wieczorem zamykam te słowa ostatnie me tchnienie odchodzisz w zapomnienie a ja nic nie zmienię , a słowa te leje by obrać kierunek i zdobyć szacunek , nie tracąc juz wątku jest wszystko w porządku ,kocham ten stan i nie chce juz zmian , teraz juz kończę te siły wiążące wybiły mnie z tropu ostatnie te słowa dają mi spokój tekstów nie ma wokół umysł juz pusty by kochać i czuć jak kiedyś lecz już nie ciebie moja miła odrzuciłaś i straciłaś