Menu
Gildia Pióra na Patronite

szpital

cicho mi w duszy jak przed kaplicą
odkąd patrzy twoimi oczami smutnymi
którędy w życie? kiedy poezja prowadzi donikąd
tylko w śmierć - i głębiej niż ciało w niej drąży snem

szkoda naszych słów tato - szkoda śród popielnych
września co rozpacza dziwnie po ludzku

wszystko teraz mniejsze - wszystko w bólu proste
nawet nadzieja płacze mi w ramię
małymi prostymi łzami

28 855 wyświetleń
275 tekstów
113 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!