oczekiwaniem

Tak blisko duszą do duszy... tylko te zlęknione ciała wciąż budować chcą mury, tylko ten cholerny rozum - za barykadą...

Miłość - tak, o nią i dla niej warto walczyć, zawsze... Twoja opinia Niko to dla mnie jak milion plusów :)

Dziękuję Wam :*

ostatnia zwrotka bardzo mnie wzruszyła. tak. miłość umiera ostatnia. i warto kochać. zawsze. ulotnie. zachłannie. mimo wszystko.

za tę ostatnią zwrotkę dałabym z milion plusów gdybym mogła, a tak daję jednego i zachowuję te słowa w sercu : )

... podać ręce sobie się boją...
... przez próg, pecha to wróży...
... nie pomną, na progu stojąc...
... tak blisko duszą do duszy...

;-)

... :))
Bardzo dziękuję Aga :-)

Pozdrawiam cieplutko.

Uśmiech przesyłam Damianku w podziękowaniu za przemiłe odwiedziny i pozdrawiam Cię serdecznie :-)

W niezwykłych strofach domknęłaś to, co nieuchwytne, ulotne, niedostrzegalne... Bez zbędnych słów porywam, zostawiam pozdrowienia :-)

:))
:*

Bardzo mi miło Kasiu, dziękuję :-)
To opinie są dla mnie ważne, nie plusy ;)

Pozdrawiam cieplutko:)

To dla mnie zaszczyt...
Dziękuję Aniołku :)

To mnie wzruszenie ogarnia, gdy czytam taką opinię o słowach, do których mam tak wiele zastrzeżeń. To w końcu tylko słowa, a tak wiele chciałyby powiedzieć...
Niezwykle dla mnie cenny komentarz, Magdaleno...

Pozdrawiam ciepło, merci... :))