chronię moje oczy
przed obcym wzrokiem
w ciemnych krużgankach twarzy
i tak już nie rozświetlają drogi
nie błyszczą grudniowymi światłami

szarym chmurnym niebem
zasłony powiek zaciągam na nie
do snu zimowego szykuję
niech odpoczną
może we śnie stracą pamięć?

życzę im wraz z wiosną
jasnego spojrzenia na świat
odpuszczenia win sobie i innym
nowych fokusów
lżejszych powiek i pod nimi snów…

17.12.2021, 16.50