Menu
Gildia Pióra na Patronite

***

chodź
to tylko cisza

i cichy bólu motyl
co odmiera w bladych
szkiełkach świtu

to tylko my
ziemi nieuszeptana
kołysanka
i spacer oczu ptasich
omdlonych na wątłej piersi
ulic

to tylko my-
nasze kroki minięte
tak jak mija niebo
bezgwiezdne
tak jak domy gasnące
w dłoniach
do których ktoś nie wrócił
na noc

28 855 wyświetleń
275 tekstów
113 obserwujących
  • fyrfle

    16 September 2015, 10:27

    Nie użył bym dla określenia bólu motyla, są tylko dla mnie pięknem i rozkoszuję się patrząc na nie.
    Ciierpiętniczy ten Twój tekst, jak depresja syna alkoholiczki i neurastenia policjanta, do którego w snach wciąż powraca krew, wydzieliny i krzyka dzieci bozych.

  • nicola-57

    8 September 2015, 15:14

    tu warto się zatrzymać... "domy gasnące w dłoniach... "
    BDB, pozdrawiam.

  • aloya

    8 September 2015, 10:56

    piękny bardzo poruszający zakamarki serca

  • Kamil Borkowski

    8 September 2015, 07:35

    dobre to Ty piszesz, ja co najwyżej takie z żółtymi papierami :)

  • No_One_

    8 September 2015, 04:49

    dobre