Czasem jestem jak ten dzień...
choć kolejny wciąż durny
chmurnieje od samego świtania
gdy błądzi nisko śladami jaskółek
i korci burzę
a one stoją
stoją jak wryte
wyrwane nagle z marzeń
od własnego ciężaru bezsilne
- cienie
- więc daj mi daj
siłę mi daj i odwagę
a potem chęć
by palcem ruszyć w bucie
choć -
tak drą się na strzępy
głosy niechciane
boli mnie już od tego
rozdrapywania
- mówię ci serce
Autor
24 279 wyświetleń
527 tekstów
51 obserwujących
Dodaj odpowiedź 28 February 2015, 22:04
0 Arti, zaszumiało, jęknęło i nutki pognało - w siną dal :)
Onejko, stany imają się nas, jak chcą, chyba że nie chcemy :)Dziękuję, miło Was gościć :))
Odpowiedź 27 February 2015, 10:20
0 Dobrze, iż póki co mam za sobą taki stan, Świetnie napisane :)
Odpowiedź 4 February 2015, 22:18
0 I choć mówią - "Nie wierz mi, nie ufaj mi"- nie wierz w słowa, tylko w Nich...
:)Odpowiedź