Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

***

choć w jej oczach odbija się tamten maleńki świat
zastygła w pozie zgarbionej brzozy
sny pokaleczone o rozbite serce
i ciszę
co spływa chłodem po policzku
kolejną już wiosnę
przez palce przewraca
paciorki łez
codziennie w nich pęka smutek i śmiech

wciąż nuci kołysanki
wplatając we włosy błękit i biel

Sylwia Pryga

40 647 wyświetleń
285 tekstów
27 obserwujących