Choć Twój uśmiech piękny jest
już nie wystarcza mi,
bo brakuje sił,
gdy tak bardzo kocha się.
Kolejne wieczory są coraz dłuższe.
Rankiem budzę się nieprzytomny.
Popołudnia płyną jak rwący potok.
Już kolejna noc zaczyna się.
Kiedyś tak bardzo mądry
wiedziałem - Miłości, nie ma Cię...
Teraz choć głupim został,
przekonałem się, żeś uczucie wielkie.