nie mów mi, proszę

choć tak często mnie
widzisz
to tak rzadko
spotykasz
patrzysz mi w oczy
i wzrok
odwracasz

dotykasz mych dłoni
ze wstydem
podając mi chleb
upominasz mnie
jak mam żyć
a sam
zapominasz wybaczyć

przychodzę jednak
nieustannie
jak cisza
i proszę
byś mi pozwolił
twoim sercem
pokochać człowieka

nie mów mi, proszę
że Boga nie ma
choć wiara tak słaba
to tajemnica