Myślałem, że następnych przyjaciół tracić będę gdy już się choć trochę zestarzeję, że upłynie bardzo wiele wody w Sekwanie.
A dziś krzyk bolesny do słów się wdziera, jakbym się chciał wyspowiadać z całego milczenia.
To, że napisałem ten nie-wiersz jest dowodem jedynie na to, że potrafię lunatykować, bo jak inaczej znieść pustkę, równą nieskończoności wszechświatów.
są historie już skończone
lecz się je opowiada bez końca
i jest śmierć
która żywych koronuje w ciernie
jest smutek
co łzą na rzęsach przysiada
by patrzeć jak umiera
to co nieśmiertelne było
Dziś coraz trudniej poruszyć ludzkie serca, zatrzymać spojrzenie człowieka, sprawić, by chciał wysłuchać.
Ty czynisz to wszystko z nami z lekkością poety, bo tylko ich można słuchać bez końca w zgiełku i hałasie świata, mimo, że mówią coraz ciszej.
Idąc jesienną aleją szukam ciebie mój przyjacielu
Chcę być tylko z tobą przez kilka małych chwil
Pomóż mi przywołać dawne lata
ożywić śpiących ludzi
Pomóż mi...
Pomóż mi pokonać smutek
który pozostał gdy nagle odszedłeś
Jaki Piękny Duet dzisiaj na "Głównej"...
Brawo Poeci Wspaniali !!! ❤ ❤
Brawo Kapituła Czcigodna !!!
Dziękuję Dziewczyny! ❤
Też bardzo, bardzo się cieszę, że mogę być tu dzisiaj w towarzystwie Giulietki. Moje modły zostały wysłuchane :)
Uważajcie na siebie i dbajcie o każdą chwilę. ❤
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą.https://youtu.be/mF3DCa4TbD0
Myślałem, że następnych przyjaciół tracić będę gdy już się choć trochę zestarzeję, że upłynie bardzo wiele wody w Sekwanie.
A dziś krzyk bolesny do słów się wdziera, jakbym się chciał wyspowiadać z całego milczenia.
To, że napisałem ten nie-wiersz jest dowodem jedynie na to, że potrafię lunatykować, bo jak inaczej znieść pustkę, równą nieskończoności wszechświatów.
są historie już skończone
lecz się je opowiada bez końca
i jest śmierć
która żywych koronuje w ciernie
jest smutek
co łzą na rzęsach przysiada
by patrzeć jak umiera
to co nieśmiertelne było
Ton bardzo prywatny i osobisty. Można się tu zasłuchać w emocje bez dna, niemożliwe do wyczerpania.
Dziś coraz trudniej poruszyć ludzkie serca, zatrzymać spojrzenie człowieka, sprawić, by chciał wysłuchać.
Ty czynisz to wszystko z nami z lekkością poety, bo tylko ich można słuchać bez końca w zgiełku i hałasie świata, mimo, że mówią coraz ciszej.
Idąc jesienną aleją szukam ciebie mój przyjacielu
Chcę być tylko z tobą przez kilka małych chwil
Pomóż mi przywołać dawne lata
ożywić śpiących ludzi
Pomóż mi...
Pomóż mi pokonać smutek
który pozostał gdy nagle odszedłeś
pamięci Gasparda Ulliel.
😥