Próżnia

Cenny jest oddech nade wszystko,
lecz czasem człowiekowi w piersi
ciąży nawet tchnienie,
chce on ścisnąć wnętrze jak balonik,
przynieść fałszywe ukojenie.
Zwinąć się jak mięczak w skorupie
odczuć nędzę ludzkiej istoty,
wykrzyczeć w poduszkę ból
niesiony przez kaleczące serce ciernie
i przez chwilę nie myśleć,
co będzie potem.