Bez tytułu

Bywasz słońcem dwunastu mórz
Gałęzią przy rwącym potoku
Poduszką od smutku i żalu
I zawsze gdzieś był rozłożony
Twój nieskazitelny żagiel
A teraz muszę odkrywać Cię na nowo
Jak świeżą książkę wypuszczoną do druku