Menu
Gildia Pióra na Patronite

Zanosi się na burzę...

Byłam tam,
gdy wiatr szeptał Ci do ucha
o kolejnym spotkaniu
przy polnej dróżce,
i gdy wplątywał dłonie
w Twoje rozczochrane włosy...
Byłam tam,
gdy słońce wtapiało się w Twą skórę,
a Ty spragnionymi ramionami
łapałeś każdy ogrzewający Cię promień,
i gdy wtuleni w siebie
jęczeliście z gorąca...
Pamiętam też wodę,
która zachłannie zabierała mi Ciebie,
przykrywała swymi falami,
bym nie mogła Cię znaleźć,
I gdy osuszałeś swe ciało
wcześniej całkowicie jej oddane

Pamiętam dzień,
gdy odszedłeś po raz pierwszy...
Nigdy nie byłam dla Ciebie
wiatrem w żaglach,
źródłem ciepła,
ani oazą na pustyni

3442 wyświetlenia
54 teksty
9 obserwujących
  • Pytia

    20 June 2012, 22:42

    emocje....ładnie przekazane