byłam na granicy obłędu wisząc
nad rozklekotaną powierzchnią
szczęki od zimna dygocą członki
palców na ustach zastygły w
bezdźwięcznej literze c(ii)
głosy w głowie nakazują biec po
bezdrożach bytu
jak słup soli wypatruje podmuchu
wiatru by znów zacząć żyć