Sąsiadeczka

Była sobie sąsiadeczka
w białych kozaczkach
stroiła się w kuse piórka.

Jak nadobna panna
klęczała pod figurą
diabła mając za skórą.

Brała komunię tak patrząc
byle nikt nie rzekł słowa złego
a zaraz potem pół wsi obgadać
tak właśnie kochała bliźniego.

Żale swe opowiadała
z językiem żmij sycząc
jadem pluła na każdego
nasza sąsiadeczka jedna
by za chwile Boga chwalić.

Z uśmiechem na ustach
kłamała we wszystkim
jak by była głodna
wiedzy o sąsiadach
więc ciągle jadła i gadała

taka ona pusta…

Z cyklu było sobie życie...