szkic

brudne łzy zostawiły ślad na chodniku
ukrywanie niewyraźnej twarzy nic nie da
dłonie już dawno przesiąkły ułudą

ułóż mnie do złowrogiego snu
pokutą naznacz zamglone spojrzenie
podaruj marzenie ciemnością muskane
i szkicuj

gdy mój oddech niespokojny zakłóci Ci noc
obrysuj go
rano odsłonisz jego kształt
i przypomnę sobie
jak się oddycha życiem