Najbardziej jedząc byłkę z serem

Brakuje mi ciebie
w złotą jesień
pośród szarych domów
czerwonych cegieł
jak pleciesz sieć
a później ulatujesz
na nitce
pustką
brązowe ramy okien
szyny świecą się twarde
a ludzie chodzą drogami
zawieszeni we własnych światach

Muszę stąd wyjechać
bo boli
wczoraj szkody górnicze
dziś moje
odbicie w pękniętej wodzie
jak przekleństwo
butelka w rowie mokra
piszę - jestem
nie piszę - jestem
ciąg dalszy z szelek
rozciągniętych jak tęsknota

DK
Marka