Menu
Gildia Pióra na Patronite

De profundis

Boże - to Ciebie gwiazdy
swym złotym przepychem
zwiastują
całemu wszechświatu

lecz słońce zachodząc
przyklęka
bo oto śmierć - władca grobów i cmentarzy
strażnik piekła

usta łzami poi

a choć dusza moja rzekła:
Ja jestem Ty

od gwiazdy w Betlejem
aż po Golgoty krzyż

kochałem Drugiego Człowieka

bo pusty był mi świat
w Ogrójcu życia

101 647 wyświetleń
954 teksty
266 obserwujących
  • Adnachiel

    24 October 2017, 14:14

    Dziękuję Arturo, razem zawsze raźniej :)
    Dzień dobry :))

    Roza, tylko ja Cię proszę o jedno, nie psuj dobrego wrażenia, jakie na mnie zrobiłeś :))
    Skoro wiesz, że to z łaciny, to wiesz również, co oznacza.

    Miłego dnia dla Was :)

  • RozaR

    24 October 2017, 13:50

    A co oznacza z łaciny De pefundis ?

  • 23 October 2017, 22:46

    Też cichutko przyklęknę.
    Dobranoc. :))

  • Adnachiel

    23 October 2017, 12:30

    Elu jak miło, że jesteś :)
    Ja również lubię myśleć i czuć, bo stąd się biorą wiersze :))

    Roza, to dobrze, że wieloznaczny :)
    Czyli jest w nim coś więcej niż dosłowność i powierzchowność.
    I można interpretować oraz odczuwać po swojemu :)
    A co autor miał na myśli?
    Cóż, uśmiechnę się tylko, tajemniczo :))

    Dzięki serdeczne za Wasze towarzystwo.
    To cenne :)

    Miłego popołudnia :)

  • RozaR

    23 October 2017, 09:56

    Bardzo ładnie choć niezbyt jednoznacznie.
    Uznanie

  • Naja

    23 October 2017, 09:22

    Przyprawiasz o głęboką zadumę, która wyzwala uczucia...

    Lubię myśleć i czuć...:-)

  • Adnachiel

    23 October 2017, 09:17

    Akurat Wasza obecność przynosi tylko dobro, więc z pewnością nic nie burzy, a buduje.
    Dziękuję. Naprawdę i bardzo poważnie.
    U mnie deszcz, więc pamiętajcie dziś o parasolu :)

  • onejka

    23 October 2017, 08:58

    Dokładnie M. :)
    nawet dodać cokolwiek byłoby burzeniem...

  • giulietka

    23 October 2017, 07:58

    Pod takimi wierszami serce samo klęka, nic więcej mówić nie trzeba...