Ostatnia rozmowa

Boże,
dlaczego mi to robisz?
Dlaczego pozwalasz,
bym robiła to sobie?
Wiesz wszystko,
a nie rozumiesz nic,
Możesz wszystko,
a nie robisz nic.

Bo czym jest człowiek
wobec cierpienia,
Czym jestem ja
na tle innych gwiazd.
Jeśli kiedyś zgasnę
i wszystko co moje spłonie,
Jeśli żaden ślad nie pozostanie,
kim będziesz Ty?

Ja jestem grzechem
i zbawieniem dla siebie,
Jestem nocą i dniem...
Jestem ostatnią nadzieją,
dobrem i złem.

Chcę nadal wierzyć,
czuć oddech na swej szyi,
choć tylko wiatr muska.
Chcę przestać winić Cię
za swoje winy.

Tak mało jeszcze rozumiem,
tak wiele czuję
I jeśli z ust nic już nie wypłynie,
kim będę,
a kim się stanę?