Żegnam

A wiesz, że kiedy czytam Twoje wiersze to jakoś tak kurczę się bólem.... Potrafisz kruszyć słowami ale ja to lubię...Pozdrawiam ciepło :))

Przecież Cię nie zmuszam.
Powiem Ci tylko, że nie ma całkowitej czerni, choć nam się wydaje czasem najczarniejsza z czarnych.
Warto spojrzeć w inną, niż do tej pory stronę.
Pozdrawiam. :)

A mogę nie odpowiadać?

Masz na myśli nastrój, czy pogodę?

Ponuro. Tak właśnie jest u mnie. A to nawet ładne słowo.

No i widzisz, co narobilaś?
Nieładnie...
Nakruszyłaś. ;)
Strasznie ponuraste, ale ja takie lubię. :)

świetnie ujęte.. człowiek czasem gubi siebie wpada w przestrzeń w której sam nie wie kim jest. podoba mi się ten przekaz. odzwierciedla czasem mój stan, kiedy siadając na parapecie i paląc papierosa tak naprawdę zatracam się w sobie i w swoich myślach, zastanawiając się kiedy do końca się rozkruszę.

Obiecałem poprawę ;) będzie.
L.

Przyjmijmy, że czuję się milej jak mówi mi się po imieniu :)

Bo pierwszy raz ze sobą piszemy?
Poprawię się jeśli Pani sobie tego życzy.

Leszek.