niesłonecznie
borówka umarła zimą a potem już jakoś z górki
milczenie jaskinie smoki codzienne
dom ciszą krzyczy a okna w firankach
ślepe i nic jak dawniej
a jutro wielki dzień bólu ostania rata
i świtem nieba baldachim
rozedrze się na dwa
światy
Autor
22 050 wyświetleń
189 tekstów
51 obserwujących
22 July 2012, 13:03
Świty rozdarte jak słońca odrębne
pieczęcią już niescalone....Wiele treści pomiędzy. Przejmuje w wyrazie :)
