Spacer
bo jakbym umiała zawiązki ciebie,
kształty i barwy, które nie widzę
naiwnie jak dziecko zrozumieć.
w korytarzach umysłu szukać
lapidarnych słów tych, które zamykasz
sobą dookolnie. to nie brnęłabym dalej
pustymi ulicami, by w kałużach
lęku się przeglądać i mgłą gęstnieć bezprzyczynnie.
Autor
23 December 2011, 20:20
Ja tam jestem zadowolona , że popsułam sobie oczy na rzecz akurat tego wiersza.
16 December 2011, 05:47
treść i jej sens, zawarty w paru wersach....jasne i czytelne...
przyjemność czytelnikowi sprawiają......Ciebie nie można nie czytać............
15 December 2011, 21:24
Słabo.
Nie przyciągnęło mnie to. Nie czytałem tego jednym tchem. Było takie, nijakie? Przekaz iście oklepany - samotność, wędrówki.
Pochwalę zgrabne metafory "i w korytarzach umysłu", "kałużach lęku się przeglądać" - to akurat jest na poziomie.
Przy ocenie całości nie jest kolorowo - nie ma takiego motta, "bum". Nie ma "tego czegoś".