błękit duszy

Jesteś niczym wiersz miłosny
jak ciało pachnące,wynurzające się zza mgły.
Aura twa od świtu pełna i cicha,
piersią obłoki roztrąca ,
namiętnością umysłu dotyka błękit róży.

Niebo do ust przyciska i chłodzi -
dzień pławiący się w pieszczocie ,
po czym wieczór się
wyłania z chmury różowych warkoczy
by po horyzoncie pląsać do twoich nóg.

Myślę o tobie aby,uśmiech zdobił twarz
malował ci policzki w kolorze blu,
już nie długo nie uczesane myśli
ozdobią ci głowę ,odbijając się od serc
jak echo odbija się od gór...