Menu
Gildia Pióra na Patronite

retrospekcje "1991"

bladym świtem
zbudził mnie mój słaby krzyk
zduszona rozpacz
jeszcze wczoraj to miało sens
który uleciał wraz tobą
w kosmosu czerń

jak daleko ciebie szukać mam
w zakamarkach mej pamięci
jak daleko uciekać mam
by zatonąć w niepamięci

bladym świtem
latarnie rozbijam kamieniami
by znikły słowa gorzkich wierszy
a one miast zginąć
własnym zaczynają świecić blaskiem
kolejne tworząc wersy
skargi w modlitwę przeradzając

jak daleko ciebie szukać mam
w zakamarkach mej pamięci
jak daleko uciekać mam
by zatonąć w niepamięci

159 238 wyświetleń
1079 tekstów
54 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!