***

biegnę ścieżką życia
otulona płaszczem słońca
przez chwile zamykam oczy
w pośpiechu marzę o tęczy
zatracam wzrok w infantylnej wizji

świeżą bryzą wiosennego lasu
uspokajam ...
uśmiech pomieszany z łzą rozpaczy
nikt nie uświadczy ...
bo zamknięte bramy
jeden tylko klucz nosze w sercu
lecz kto skruszy kamień ?