poczekaj..

biegnąc, potknęłaś się
i przewróciłaś...
w kolana wbiły się kamienie
do oczu piach zawitał

ostre szkło przecięło
skórę bladej dłoni
gałąź oliwna przemknęła koło
Twojej skroni
laur zwycięstwa
do którego tak pędziłaś
pozbawiłby Cię wzroku
choć od lat byłaś ślepa na innych

chciałaś by ktoś pomógł wstać
podał dłoń, uśmiechnął
tylko że..
upadłaś sama
nikt Cię nie popchnął
nie kazał biec
nie poczułaś ciepłej dłoni
tylko ta gałązka oliwna
przy Twojej
skroplonej łzami
skroni..