rozmowy z wiatrem

biegłam w nagie ramiona drzew
udeptanymi przez dzikie zwierzęta
ścieżkami
ich zawiłość była obrazem mojej duszy

kryłam się w suchości traw
głębi arterii kruchości
a na wietrze falowało moje wnętrze

promienie światła nieskończone
kładły się na górach
i oplatały gęste lasy
jak włosy moje
twoją ciepłą dłoń