Menu
Gildia Pióra na Patronite

DŹWIĘK

Biała plaża
i moje odbite na niej stopy.

Biegnę szybko,
by nie stracić żadnej chwili.

Do małego kosza
upycham złote motyle.
Krwisto-węglowe biedronki
już nie mieszczą się w mojej kieszeni.

Żyje promieniem słońca
i dotykiem wiatru.
We włóknistym szałasie
nie chowam się przed deszczem.

Zrozumiałam
słowo Koheleta
Wiem, że Ty też zrozumiesz
...oby nie za późno.

5435 wyświetleń
45 tekstów
1 obserwujący
  • onejka

    18 June 2013, 21:15

    świetna puenta, od zrozumienia marności tak wiele przecież zależy.

  • awatar

    18 June 2013, 18:34

    nie warto odbijać sobie stóp, przecież
    Vanitas vanitatum et omnia vanitas.,

  • krysta

    18 June 2013, 18:22

    Ładny wiersz :)