Menu
Gildia Pióra na Patronite

Biała Dama

Biała dama zamknięta
w duszy wspomnień
przyodziana marzeniami
z dawnych lat ...
Pozostały tylko
suche łzy,
które dają posmak bólu
straconego lata .
Piękno zapomniane
usychającego ogrodu
gdzie zamknięty w sercu dnie
klucz przepadł z porannym snem .
Otula cię blady świt
zimnym powiewem starości
wołaniem echa serc
co było, a nie jest
snem pragnień woła
w tą dżdżystą zimną noc ...
a woń piękna pozostała
w starej fotografii
wyblakłej jak Ty .
Pozytywki ton oplata wytrwale
by nie pozwolić zapomnieć
tego co było , a nie jest ...
Damą w bieli już pozostaniesz
utraconych chwil ...

http://www.youtube.com/watch?v=K-Rb9mas8XQ

52 539 wyświetleń
642 teksty
48 obserwujących
  • Sol 8

    4 September 2012, 22:03

    Pozdrawiam ciepło Aniu i Piotrze :)) Dziękuje :))

  • annak

    4 September 2012, 22:00

    choć smutny to b.ładny...
    pozdrawiam serdecznie Ines :)))))

  • marka

    4 September 2012, 21:53

    Wiersz jak klimat ze starej i opuszczonej wiejskiej chaty.
    Piękny i ze smakiem.

  • Sol 8

    4 September 2012, 21:43

    Dziękuje chłopaki, że wam się podoba pozdrawiam :)) Ines :))

  • R.A.K.

    4 September 2012, 21:42

    Dojrzały, ładny wiersz!

    Pozdrawiam.

  • Voyage

    4 September 2012, 21:40

    Smutne, ale ładne..