Ostatnie kartki w notatniku

Będzie mi brakowało notatnika
w którym zostawiłaś usta
czerwone jak polny mak
opleciony szalonymi kroplami
porannej rosy

Zapisałem w nim
moje życie
twój zapach rozwiany ukradkiem
w kawiarnianym mroku
gdzie między tłumu gwarem
i orkiestrą słów
zbierałaś łyżeczką śmietankę
z obrzeża filiżanki

Kamienice miasta
stały w milczeniu
złotą godziną pomalowane
miejska fontanna darowała wytchnienie
bawiły się w niej dzieci
śpiewały ptaki
o tęsknocie na ławce...