Cumque ad mortem
Bębnią krople
o kwadratową szybę
i bębnią tak otępiale
przerywając
zmysłową ciszę
I zostały wiersze Blake
tworząc straszydło czasu
lecz oczów nikt nie otwarł
oprócz mnie?
Dusza ma jak łza
w chmurach tonie
bodaj grzeszna marna
niczym wronie gniazdo czarne
mrozem szronem okuty
w srebrze które się iskrzy
w brązowej źrenicy
rozbłyśnie złość
lecz ciszy nie
zmąci obłęd
tylko brzmienie
10 251 wyświetleń
160 tekstów
45 obserwujących
Dodaj odpowiedź 4 March 2012, 19:23
0 Dusza ma jak łza
w chmurach tonie
bodaj grzeszna marna
niczym wronie gniazdo czarne..jej..
Odpowiedź