Niezdecydowanie

bardziej jak deszcz
zaczynam padać nagle,
nie mając miary
siebie przelewam po jaźń

i cieniem rozpiętym
na krzyżu zwątpienia,
zostać czy odejść, bo z winy
za dużo daremnych sensów

oddycha we wspólnym losie
w nieznane idąc, gdzie
wszystko moknie
tylko pragnieniem