Blisko była pralnia

Aleja obumiera
kwiatami lip
spijając ziemię
korzeniami fioletowych żył

Tu na skraju Grancarskiej
był poniemiecki cmentarz
ze zmurszałymi pomnikami
i krzewami słodkich malin
nad grobem

Któregoś dnia
zepchnięto nagrobki
i wymaglowano ziemię
posiano stokrotki
białe jak krochmal

Kiedy tak siedziałem na ławce
to w koronach drzew
był park
ale pod stopami
wyżynały się z dziąseł
zielone groby
liżące nogi żałosnym oddechem
wyplutej trwogi