Menu
Gildia Pióra na Patronite

Medjugorie

a gdybyś
mógł wszystko zostawić
pod jednym słonecznym promieniem
odpuścić
sobie i innym
uklęknąć by wznieść się wyżej

czas tylko nam się zdaje
i mógłby wcale nie istnieć

więc biegnij ścigając słońce
do Tej która ci wyjdzie na przeciw
i zostaw Jej ciernie i róże
pod niebieskim krzyżem

137 610 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • onejka

    20 September 2017, 13:46

    "uklęknąć by wznieść się wyżej'... wyjątkowy wers, pełny miłości i wiary
    Pozdrawiam M. :)

  • giulietka

    9 September 2017, 11:35

    Joaśka, sprawiłaś, że nie tylko nie wiem, co napisać, ale i jak ukryć łzy.
    Dziękuję Ci za te słowa, zwłaszcza pod tym wierszem, pod którym spodziewałam się zostać sama.
    Dla takich osób jak Ty, wrażliwych, mądrych, pełnych ukrytego piękna, które przelewa się w Twojej duszy wyrażonej słowem, warto tu być, każdego dnia.
    Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam serdecznie!

  • giulietka

    8 September 2017, 08:24

    Drogi Michel, kiedy dodawał tutaj ten wiersz, wiedziałam, że może być trudny do przełknięcia.
    Dlatego nie spodziewałam się aplauzu:)
    Natomiast Twoja obecność zawsze i pomimo wszystko jest i będzie dla mnie wyróżnieniem.
    Dziękuję i dobrego dnia Ci życzę:)

  • Adnachiel

    7 September 2017, 19:09

    Nie lubię, gdy tak piękne wiersze, są tu niedocenione.
    Również dlatego, jestem.
    Każda zwrotka jest przesłaniem, światłem, które przenika.
    Pomimo mojego ale, uważam, że jest to przepiękny akt wiary, wart długiej zadumy.
    Z pozdrowieniami, dobrego wieczoru :)