w odpowiedzi na róż

a w moim domku
bez różowego dachu
niebieskich klamek
i pouchylanych w niedomówienia drzwi

nie rysuje się portretów kobiet
a nawet plastikowych
w blond czesanych lalek

żeromski miał chociaż domy szklane
a w mojej przeźroczystości
nawet ślepy by nic nie wymacał

nie poczuł chłodu na ścianie

a jednak
pamiętam że moje lalki
nie były w dzieciństwo porozrywane

dłoń trzymała się korpusu
twarde jak diament
a ja wyceniłem swoją zabawę
w kamień

taki rzeźbiarz
jak wypłowiały atrament
pośród zżółkłych kartek
gdzie nadzieja opisywała lament

a dziecko we mnie
siało w polu wiatr
we mnie strach

a w nich
oczy porozlewane
na świat

Autor

14 256 wyświetleń

276 tekstów

32 obserwujących

yestem
yestem
17 June 2018, 15:29
Czytam, czytam, ale czy tam?
Jeśli alkohol z niepewnego źródła, to półmrok może być nawet po jednym...
Miłego popołudnia. :))
od .Rodia
.Rodia
17 June 2018, 13:58
a to jednak mnie czytasz gdzieś tam hehe
yestem - jeszcze nie miałem tego przed oczyma, ale po kilku jest już półmrok i półspostrzegawczość
yestem
yestem
16 June 2018, 21:39
Nie doceniasz ślepych po alkoholu, widzą wszystko. :)
Dobrej nocy, :))
.Rodia
4 March 2016, 20:26
bardzo ciekawa opinia
lubię takowe czytać
dzięki za odwiedziny Madzia
giulietka
4 March 2016, 11:14
Bardzo obrazowy krajobraz dzieciństwa, które wyrasta z nas, wyglądając spoza, jak zbyt długie nagle ręce z dziecięcych rękawów.
od Naja
yestem
yestem
1 March 2016, 19:00
Ładne.
Pozdrawiam. :)
.Rodia
29 February 2016, 21:03
cieszę się
myślę że Klaudia na to zasłużyła
więc się dołączyłem do domku dla lalek
Naja
29 February 2016, 21:02
Świetna odpowiedź... :-)
To jakby dwa wiersze. Ten do połowy to opis teraźniejszości - pustki i niemocy. Ten od połowy, to jakby rozbrat z przyczyną tego co do połowy.
Tak w wielkim skrócie...