A my wciąż wracamy na perony wspomnień, Gdyż nie możemy zapomnieć, O osobach które kochaliśmy, A z którymi szczęścia nie znaleźliśmy.. O przyjaciołach- tych prawdziwych, O tych, którzy odeszli i tych żywych, O bliskich, których nie ma już na tym świecie, A którzy nadal żyją.. w naszych sercach.. sami wiecie... Ja zaś rozglądam się po peronów tych terenie.. Wsiadam do najbliższego pociągu i odjeżdżam.. w zapomnienie...